ไม่มีใครโง่เกินไป ที่จะเลี้ยงลูก
โดยครูเก๋ อ.ดร.นฤมล พงษ์ประเสริฐ นักจิตวิทยาการให้คำปรึกษาและแนะแนว
ครั้งหนึ่งเมื่อพ่อแม่รับรู้ว่า มีใครคนนึงกำลังจะลืมตาดูโลกในฐานะลูกของเขา ก็มีความปลื้มปีติดีใจกับความรู้สึกนั้นเป็นอย่างมาก ความรู้สึกที่ได้เป็นพ่อแม่
การเป็นพ่อแม่ เป็นหน้าที่ที่ได้รับมาตั้งแต่ต้น ที่อาศัยความอ่อนโยน สม่ำเสมอและความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ไม่ว่าจะเป็นแบบอย่างที่ดี ให้ความอบอุ่น และดูแลความรู้สึกของทุกคนในครอบครัว แต่หลายครั้งที่พ่อแม่เองก็น้อยใจตัวเองว่า เมื่อไม่มีการศึกษาหรือไม่มีความรู้ในการเลี้ยงลูกก็เลี้ยงได้ไม่ดี หรือกระทั่งไม่มีเวลาเนื่องจากมีตำแหน่งมากมายจนไม่สามารถแบกรับภาระดังกล่าวได้
ความรู้สึกดังกล่าวนำไปสู่การเสาะแสวงหาพี่เลี้ยง หรือนำลูกไปฝากคนอื่นเพื่อหวังว่าจะดีขึ้น หวังที่จะอำนวยความสะดวกในการใช้ชีวิตให้ลูก เพื่อให้ลูกสบายและไม่ต้องกังวลกับปัจจัยภายนอก จะได้มีเวลาพัฒนาตัวเอง
แท้จริงแล้ว ตามหลักพัฒนาการ ลูกต้องการพ่อแม่มากที่สุด โดยเฉพาะ 5 ปีแรก และระยะเวลาที่จะสร้างความใกล้ชิดจนถึงช่วงเวลาของวัยรุ่นตอนปลาย พ่อแม่คือสังคมที่ใกล้ชิดที่สุดตาม ทฤษฎีสิ่งแวดล้อมของ Bronfenbrenner นักจิตวิทยาชาวอเมริกัน หากสังคมหรือสิ่งแวดล้อมชั้นในที่สุดของลูกเกิดปัญหาแล้ว ชั้นต่อมาจะได้รับอันตรายคือการไม่สมบูรณ์ของระบบดังกล่าว พ่อแม่จึงต้องใช้เวลาในการรักษาระบบให้ดีเพื่อการเติบโตที่เข้มแข็งอย่างมีคุณภาพ
ครูเก๋ แอบโซลูท
โรงเรียนกวดวิชาแอบโซลูท ธิงคิง
ปลูกปั้นทางปัญญา ล้ำหน้าทางความคิด พัฒนาชีวิตด้วยสถาบันครอบครัว
ปรึกษาเราเลยวันนี้
098-6656-541 เรียนพิเศษกับเรา
